„Pan Bóg wziął zatem człowieka i dał mu wypocząć w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł”

Opublikowane przez Redakcja Kraków w dniu 6 września 20186 września 2018

Przytoczony w tytule werset z księgi Rodzaju 2,15 był myślą przewodnią pierwszej konferencji „Korona stworzenia” z cyklu o wewnętrznym uzdrowieniu, który rozpoczął się 1 września 2018 w ramach spotkań Dzielnych Niewiast w Krakowie.

Przez kolejnych 8 konferencji o. Paweł Drobot (CSsR) będzie prowadził nas po ogrodzie naszego życia, którego symbolem jest zwykły ogród – narysowany przez pewną kobietę. Ten obraz jest owocem medytacji i modlitwy kobiety wierzącej – nie ma na nim przypadkowych elementów.

Czy widzisz krzyż na tym obrazie?

W tematykę konferencji wprowadziła nas Agnieszka – od lat uczestniczka spotkań Dzielnych Niewiast, pasjonatka teatru. W krótkiej, aktorskiej inscenizacji uświadomiła nam ile wysiłku trzeba włożyć do przygotowania ziemi pod uprawę, zasadzenia roślin, dbania o to, by miały odpowiednią wilgotność, by chwasty nie opanowały ogrodu.

„Każdy kwiatek jest inny, wymaga nie tylko wiedzy jak go uprawiać, ale również cierpliwości, intuicji, każdy coś znaczy. Nawet małe aksamitki-„śmierdziuszki” a mają swoje zadania – mówiła Agnieszka poruszając się po zaimprowizowanym ogrodzie – podobnie jak my w swoim życiu, rośliny w ogrodzie pełnią jakieś role.”

Na konferencji usłyszałam –  Bóg stworzył mnie i Ciebie na swój obraz i podobieństwo, to znaczy że moim i Twoim początkiem jest serce Boga-Ojca. Mówią o tym wersety z Księgi Rodzaju 2,17 – „Stworzył Bóg ludzi na swój obraz: na obraz Boży ich stworzył. Stworzył ich jako mężczyznę i kobietę”  oraz w księdze Sofoniasza 3,17 czytamy – „Pan, twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz – On zbawi, uniesie się weselem nad tobą, odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości”. Stwarzając kobietę i mężczyznę Bóg zachwycił się stworzeniem i zaprosił do swego ogrodu –„Pan Bóg wziął zatem człowieka i dał mu wypocząć w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł”. To On się troszczy o nas, to On jest ogrodnikiem naszego życia i pragnie żebym ja i Ty:

• Przyjęła Jego miłość, nie zasługiwała sobie na nią.
• Była pewna Jego miłości, która jest wierna.
• Odpowiedziała z wolnością i odwagą na Jego zaproszenie.
• Uwierzyła, że On nie rozczaruje.

Ta pierwsza konferencja jest zaproszeniem do tego, żeby wyruszyć w podróż – odkrywania piękna, które Bóg widzi w każdej z nas – za mur w ogrodzie.

Trzeba wyruszyć !!!

W darze, każda z nas mogła zabrać do domu sadzonkę trzykrotki – symbol samej siebie w ogrodzie życia – z zadaniem zaopiekowania się nią, dbania i pielęgnowania, przycinania i sadzenia pędów a jeśli trzeba, zainwestowanie w doniczkę i przesadzanie. Przyniesiemy te kwiaty za dziewięć miesięcy – na spotkanie czerwcowe, zamykające cykl kolejnych konferencji.

Ja zabrałam ze sobą słowa Psalmu 111,2-3                                                                 „Wielkie są dzieła Pańskie, mogą ich doświadczyć wszyscy, którzy je miłują.   

Majestat i wspaniałość – to Jego działanie, a sprawiedliwość Jego przetrwa na zawsze”.

Tekst: Nowa Ja