Dzielne Niewiasty w czasie Tatrzańskiego Worship

Opublikowane przez DN w dniu 17 sierpnia 201717 sierpnia 2017

W poniedziałek 14 sierpnia,  w wigilię Wniebowzięcia NMP w samym centrum polskich Tatr w czasie „Tatrzańskiego Worship”, Diakonia Wielbienia Boga Tańcem Dzielnych Niewiast, wielbiła Pana dając w ten sposób świadectwo swojej wiary, wierności i miłości Temu, który ukochał nas odwieczną miłością.

W dzisiejszym świecie potrzeba wciąż nowych sposobów by dotrzeć do serc tych, którzy  są daleko od Boga. Taniec uwielbienia to nowa forma ewangelizacji, która zachwyca swoim pięknem. Każdy gest w tańcu uwielbienia ma konkretne znaczenie, a sam taniec jest modlitwą płynącą z serc osób tańczących.

Mamy nadzieję że, taneczne wielbienie Boga podczas „Tatrzańskiego Worship” poruszyło nie jedno serce i zwróciło ku Najwyższemu.

Chwała Tobie Panie, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi a objawiłeś je prostaczkom.

Oleńka

Czym dla tańczących Dzielnych Niewiast był Tatrzański Worship?

Marta  –   „Dlatego zachęcajcie się wzajemnie i budujcie jedni drugich” (1 Tes 2,11). Wzięłam udział w tańcu uwielbienia, bo zostałam do niego zachęcona. Chociaż było mało czasu na przygotowania i próby, nie czułam tremy. Doświadczyłam pokoju i radości. Z przyjemnością występowałam, podziwiając jednocześnie piękno i grację ruchów tańczących. Chwała Panu!

Krysia  –  Taniec uwielbienia jest dla mnie wielkim darem, który daje mi Pan. Jestem wdzięczna Bogu, za to, że mogłam tańczyć na „Tatrzańskim Worship”. Jest piękną formą oddawania Bogu chwały i czci. To On mnie do tego uzdalnia. Kiedy tańczę, w moim sercu rodzi się radość i czuję jak Pan coraz bardziej otwiera mnie na Swoją Miłość. Uwalnia z tego, co przeszkadza tańczyć. Daje poczucie wolności i pokoju w sercu. Taniec uwielbienia pomaga mi odkrywać dar kobiecości i w pełniejszy sposób czuć się kobietą. Chwała Panu!

Kasia  –  Jeśli chodzi o moje wrażenia z Tatrzańskiego Worschip, to pragnę wyrazić ogromny podziw i uwielbienie dla Boga ,który zsyłając na nas czyli wolontariuszy oraz na uczestników – Ducha Świętego okazał swą moc. Biała Gołębica obdarzyła nas pokojem, radością , wolnością i Miłością. Wierzę i ufam, że Bóg w swoim Niezmierzonym Miłosierdziu sprawi, że uczestnicy tego wydarzenia będą zanosić do swoich domów, miejsc pracy oraz innym napotkanym ludziom te dary. Jako świadkowie Zmartwychwstania i naśladowcy Jezusa staliśmy się na tyle pokornymi narzędziami, że Bóg się nami posłużył i w swojej łaskawości wylał na nas „Zdroje łask”. Dziękuję wszystkim wolontariuszom, a zwłaszcza tym, którzy w pocie czoła ( dosłownie) pracowali przez wiele godzin, aby wszystko było na „najwyższym” poziomie a podczas wydarzenia byli niewidoczni. „Bóg zapłać” dla wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób wspomagali to wydarzenie oraz za każdą modlitwę. Myślę, że Trójca Święta nam pobłogosławi a Maryja była ” Wniebowzięta” i z wrażenia uniosła się wysoko… aż do Nieba. Chwała Panu!

Teresa  –   Nie umiem dziękować Ci Panie bo małe są moje słowa, zechciej przyjąć moje milczenie i naucz mnie życiem dziękować.
„Tatrzańskie Worship” każdy przeżył indywidualnie, to wydarzenie które zgromadziło setki osób. W programie były konferencje na temat miłości Bożej, grzechu, nawrócenia i zbawienia. To podstawowe prawdy naszej wiary które zgłębialiśmy. Głównymi organizatorami tego wydarzenia były SNE z Krakowa i Wspólnota Żywej Wiary z Zakopanego. Centralnym punktem wydarzenia była Eucharystia pod przewodnictwem ks. dziekana Bogusława Filipiaka i o. Pawła Drobota – opiekuna duchowego wspólnot. Można by tak nazwać na końcu wakacji to błogosławiony czas odpoczynku, oderwanie od codzienności, to tzw. w pewnym sensie Boża zabawa duchowa gdzie każdy z nas zaczerpnął ducha w modlitwie wstawienniczej, w rozmowie z bliźnim i kapłanem, w sakramencie pokuty, w uwielbieniu Boga tańcem i Eucharystii. Wielkim znaczeniem tego wydarzenia była modlitwa o uzdrowienie i uwolnienie, gdzie później osoby dawały przykład swojego nawrócenia i uzdrowienia których doświadczyli. To święty Boży czas zasłuchania się  by w natłoku codziennych zadań odnaleźć miłość Boga, siebie i drugiego człowieka. Boże uwielbiam Cię za ten czas tańcem którym posługiwaliśmy, bo Ty przychodzisz do nas mimo drzwi zamkniętych, a otwartość serca na Ciebie jest furtką do tego abyś to Ty wszedł w nie i przemienił to co trudne – jeśli to zgodne z Twoją Wolą. Myślę że nasze wyjście do ludzi i to wydarzenie związane jest z hasłem tego roku Idźcie i głoście. Chwała Panu!

Ola  –  Dla mnie osobiście uwielbianie Boga poprzez taniec jest modlitwą płynącą z głębi serca. Modli się nie tylko moje serce ale i ciało które poprzez gesty może uwielbiać Pana. Czym dla mnie był taniec na Tatrzańskim Uwielbieniu…? Był wyrazem mojej miłości ku Nieśmiertelnemu. W każdym kroku i geście tańca wielbienia jest moja ludzka, niedoskonała miłość. Po uwielbieniu tanecznym, podszedł do mnie młody chłopak, który z zaciekawieniem wypytywał o tę formę modlitwy. Powiedział:  „nigdy nie myślałem że można modlić się całym sobą, również ciałem. Zawsze myślałem że modlitwa to tylko sztywne siedzenie w ławce kościelnej, tymczasem można tak całym sobą „.

Chwała Panu za wszystko co czyni w sercu moim i tych których taniec uwielbienia Boga porusza i pozwala na nowo odkrywać sens modlitwy.

Irena i Monika – Jesteśmy wdzięczne Panu Bogu, że mogłyśmy: uczestniczyć i modlić się tańcem uwielbienia na „Tatrzańskim Worship” – nie ma co kryć, nasze serca wypełniała Boża radość!

A kto nas zafascynował tańcem uwielbienia? –  Siostra Ania ze Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa/dziękujemy!

Wielką radość sprawiła nam Niewiasta, która napisała wiersz, obserwując nasz taniec uwielbienia.

Tancerka w rękach Pana 

Jak cudownie Twoją córką być

Całą sobą mogę chwalić Cię

Krok za krokiem

Nuta za nutą

Wolność

Wolność

Wolność

W Tobie Panie jestem wolna

Jak cudownie Twoją córką być

Autorka: B.D.N. ( Bardzo Dzielna Niewiasta)