Była olśniewająco piękna. Pochodziła ze znakomitej rzymskiej rodziny. Jako młoda dziewczyna Cecylia zakochała się na zabój… w Jezusie Chrystusie. Jemu ślubowała wierność bez względu na wszystko. Rodzice mieli jednak inne plany.
Przeznaczyli córkę dobrze urodzonemu poganinowi Walerianowi. Dzień przed ślubem Cecylia wyznała swoją tajemnicę narzeczonemu. Ten nie tylko, że uszanował jej ślub czystości, ale sam się nawrócił i wraz ze swoim bratem przyjął chrzest z rąk papieża św. Urbana. Wkrótce w Rzymie wybuchło kolejne krwawe prześladowanie chrześcijan. Cecylię, jej męża i szwagra skazano na śmierć. Żołnierze, którzy ją aresztowali, byli pod takim wrażeniem jej urody, że błagali ją, by odstąpiła od wiary. Cecylia miała im odpowiedzieć: „Umrzeć nie znaczy stracić swej młodości, lecz zamienić ją na lepszą. Jest to tak, jakby oddać błoto, a otrzymać w zamian złoto. Mój Pan oddaje stokroć więcej, niż Mu się ofiaruje”. Zginęła okrutną śmiercią. Duszono ją parą w łaźni, w końcu podcięto gardło. Konała jeszcze dwa dni.
Wszystko to działo się na przełomie II i III wieku. Historia jej męczeństwa obrosła przez wieki pobożną legendą. Św. Cecylia stała się jednym z najbardziej czczonych rzymskich męczenników. Pochowano ją w katakumbach. W XI wieku odkryto jej ciało, zachowane w stanie nienaruszonym. Szczątki przeniesiono do bazyliki jej imienia wybudowanej na Zatybrzu, prawdopodobnie w miejscu, w którym mieszkała. Kilka wieków później artysta rzeźbiarz Stefano Maderna wykonał dla tej bazyliki niezwykle ekspresyjną marmurową rzeźbę, przedstawiającą ciało św. Cecylii odnalezione w katakumbach: młoda kobieta niezwykłej urody leżąca na boku z twarzą na ziemi, z podciętą szyją i ramionami wyciągniętymi wzdłuż ciała.
Św. Cecylię uznano za patronkę muzyki kościelnej dopiero w średniowieczu. Dlaczego? Być może dlatego, że w aktach męczeństwa znaleziono zapis mówiący o tym, że gdy na weselu Cecylii grały instrumenty muzyczne, ona w swoim sercu śpiewała hymny tylko Bogu.
fragment artykułu ks. Tomasza Jaklewicza, opublikowany na wiara.pl
tłumaczenie słów pieśni:
Moja ojczyzna na niebie
Mój dom na niebie!
Mój dobry Ojciec jest tam,
Mój dom na niebie!
Jestem wędrowcem na ziemi
Moja ścieżka leży w ciemności
I smutki tylko wokół
Mój dom na niebie!
Ziemska ścieżka nie jest długa
Mój dom na niebie!
Chociaż bitwa jest trudna,
Mój dom na niebie!
Ale wszystko minie jak sen
I ścieżka zostanie osiągnięta
I będę z Ojcem
Mój dom na niebie!
Gdzie Chrystus jest ludem
Mój dom na niebie!
Mój duch tam prowadzi
Mój dom na niebie!
Będę się tam radować
Śpiewaj Jezusowi
Przed Jego obliczem
Mój dom na niebie!
I będę cierpieć
Mój dom na niebie!
Nie mogę narzekać
Mój dom na niebie!
W końcu cierpiał sam Chrystus
I na niebie obiecał
Aby ozdobić Go koroną,
Mój dom na niebie!
redakcja: Marzena
zdjęcie wiodące: ze strony kultura.wiara.pl
zdjęcie wiodące: fragment obrazu François-Joseph Navez ŚW. CECYLIA olej na płótnie, 1824 r. Muzeum Sztuk Pięknych Mons (Belgia)
