Młoda Święta schyłku Średniowiecza. Jej osobista historia stanowi część historii Francji, historii świata. Mało postaci historycznych poznano tak jak ją: do głębi, aż do najdrobniejszego szczegółu.

Joanna d’Arc, francuska święta, „którą kilkakrotnie cytuje Katechizm Kościoła Katolickiego, ma wiele cech wspólnych ze św. Katarzyną ze Sieny, patronką Włoch i Europy(…). Są to bowiem dwie młode kobiety z ludu, świeckie konsekrowane, które złożyły ślub dziewictwa; dwie mistyczki, które nie żyły w klasztornym zaciszu, lecz uczestniczyły w najbardziej dramatycznych wydarzeniach, jakie przeżywał w ich epoce Kościół i świat. Są to najbardziej bodajże charakterystyczne przykłady «silnych kobiet», które u schyłku Średniowiecza bez lęku rozjaśniały światłem Ewangelii złożone wydarzenia dziejowe. Moglibyśmy porównać je ze świętymi kobietami, które na Kalwarii trwały u boku ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr zaparł się Go trzy razy. W okresie, o którym mówimy, Kościół był pogrążony w głębokim kryzysie na skutek wielkiej schizmy zachodniej, która trwała ok. 40 lat. Kiedy w 1380 r. umierała Katarzyna ze Sieny, koegzystowali papież i antypapież, a kiedy w 1412 r. urodziła się Joanna, był papież i dwóch antypapieży. W okresie tego rozdarcia w łonie Kościoła w Europie trwały nieustanne bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami, z których najbardziej dramatyczna była niekończąca się «wojna stuletnia» między Francją i Anglią.

Joanna d’Arc nie potrafiła czytać ani pisać, ale można poznać głębię jej duszy dzięki źródłom o niezwykłej wartości historycznej: są nimi akta jej dwóch procesów. Pierwsze z nich, protokoły procesu skazującego (PCon — Proces de Condamnation), zawierają zapisy długich i wielokrotnych przesłuchań Joanny w ostatnich miesiącach jej życia (luty-maj 1431 r.); przytaczane są w nich słowa świętej. Akta drugiego procesu, anulującego wyrok (PNul — Proces de réhabilitation), zawierają zeznania ok. 120 naocznych świadków, dotyczące wszystkich okresów jej życia (por. Proces de Condamnation de Jeanne d’Arc, 3 vol., i Proces en Nullité de la Condamnation de Jeanne d’Arc, 5 vol., ed Klincksieck, Paris 1960-19” tutaj.

 

Św.Joanna d’Arc  przyszła na świat z piątego na szóstego stycznia 1411 lub 1412 r. w Domremy w Lotaryngii jako córka Jakuba i Izabeli Romee. Byli oni wieśniakami, a później zostali nobilitowani przez Karola VII. Matka, która była osobą bardzo wierzącą o czystym i współczującym sercu, wszczepiła w nią współczucie dla ludzkiej niedoli. Już od dzieciństwa Joanna pielęgnowała chorych, pomagała ubogim, ustępowała miejsca w domu wędrowcom. We wszystkim była prostą, zwykłą dziewczyną. Wszyscy znali Joannę, jako pobożną, chętnie uczęszczającą do kościoła, lubiącą odgłos dzwonów, litościwą. Znana była także ze swego miłosierdzia.

Od 13. roku życia towarzyszyły jej „głosy” i wizje, w których słyszała nadprzyrodzone głosy, wezwania, nakazy; jawili się jej św. Michał Archanioł, św. Katarzyna męczennica i św. Małgorzata męczennica; od nich Joanna dowiedziała się o tragicznej sytuacji swojej ojczyzny i o swojej misji. Pod wpływem tych duchowych doświadczeń w 1428 r. siedemnastoletnia Joanna podjęła dzieło wyzwolenia Francji zajętej przez wojska angielskie. Ogarnięta wiarą, że jest wolą Bożą, by to ona właśnie stanęła na czele narodu i by w jego imieniu poprowadziła wyzwoleńczą wojnę aż do zwycięstwa, przekonała o swojej misji najpierw wuja, Duranta Laxarta, z nim udała się do komendanta pobliskiego garnizonu w Vaucouleurs. Mieszkańcy tego miasta zebrali pieniądze i zakupili dla niej męską zbroję, oręż i konia. Pod naciskiem opinii mieszkańców dowódca oddał do dyspozycji dzielnej dziewczyny swój oddział i sam też odprowadził Joannę do króla Karola VII, który wówczas przebywał w Chinou. Joannę przyjęto na dworze królewskim z niedowierzaniem.
Po poddaniu Joanny i jej widzeń badaniom duchownych z Poitiers, dziewczynie podarowano zbroję, sztandar z wezwaniem „Jezus i Maryja” i pozwolono jej wyruszyć z kilkutysięcznym oddziałem naprzeciw nieprzyjaciela.

W maju 1429 r. w trakcie bitwy o Orlean Joanna (odtąd nazywana także Dziewicą Orleańską) zagrzewała swoich rodaków do walki i przełamała losy prowadzonej wojny. Po tej bitwie w ciągu tygodnia Anglicy opuścili całą dolinę Loary a dzielna wojowniczka ponownie udała się do króla i zmusiła go, aby wyruszył do Reims i dopełnił obowiązku koronacji, co nastąpiło 17 lipca 1429 r. .

Joanna stanęła u szczytu sławy. Zwracano się do niej z prośbami i pismami, król chciał ją podnieść do stanu szlacheckiego i bogato obdarować. Ona jednak pozostała prostą dziewczyną. Wyrzekając się bogactwa i honorów, prosiła tylko o jedną nagrodę: aby mieszkańcy jej wioski zostali zwolnieni od podatku.
Wiosną 1430 r. wzięła udział w potyczce pod Compiegne, tam dostała się do niewoli Burgundów, ci odsprzedali ją za 10000 franków w złocie (co było wówczas ogromną ceną) Anglikom, którzy powołali trybunał kościelny i wytoczyli jej proces w Rouen. Nie umiejąc sobie wytłumaczyć jej misji, oskarżono Joannę, zaś użycie przez nią wojskowego stroju męskiego uznano za urągające przyzwoitości chrześcijańskiej. Skazano ją na śmierć pod zarzutem czarów i herezji. Jej głosy i objawienia uznano za fałszywe. Joanna odwołała się od wyroku inkwizycji do papieża – bezskutecznie, oddana w ręce władzy świeckiej, została skazana i spalona na stosie 30 maja 1431 r.

Wyrok wkrótce zakwestionowano. Pod naciskiem opinii publicznej Karol VII ustanowił w 1452 r. komisję, która przeprowadziła proces rehabilitacyjny. Także papież Kalikst III wydał polecenie zbadania przeprowadzonego procesu. W 1456 r. Rzym wydał wyrok uniewinniający Joannę oraz określił przeprowadzony proces w Rouen jako sprzeczny z prawem.
Papież św. Pius X ogłosił heroiczność jej cnót, a 18 kwietnia 1909 roku w bazylice św. Piotra w Rzymie dokonał jej uroczystej beatyfikacji. Dnia 16 maja 1920 roku papież Benedykt XV wyniósł Joannę do chwały świętych. Św. Joanna jest patronką Francji, Orleanu, a także telegrafu i transmisji radiowych.
Historia św. Joanny d’Arc inspirowała wielu twórców m.in. Szekspira, George’a Bernarda Shaw’a, Friedricha Schillera, Marka Twaina, Paula Claudela, Jeana Anouilha, Bertolda Brechta. Jan Matejko namalował obraz „Dziewica Orleańska (Wjazd Joanny d’Arc do Reims)”, większy niż słynna „Bitwa pod Grunwaldem”.

W ikonografii św. Joanna przedstawiana jest jako dziewczyna w złotej zbroi na koniu. Jej atrybutami są: miecz, sztandar i miecz, lanca.

Źródła:

http://adonai.pl/swieci/?id=14

http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/05-30c.php3

http://www.voxdomini.com.pl/sw/sw17.html

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/audiencje/ag_26012011.html

 

9 Komentarze

  1. Modlitwa o męstwo i siłę w walce ze złem. Litania do św. Joanny d’Arc:
    Kyrie, eleison. Chryste, eleison. Kyrie, eleison.
    Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
    Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
    Synu Odkupicielu świata, Boże,
    Duchu Święty, Boże,
    Święta Trójco, Jedyny Boże,
    Święta Maryjo, módl się za nami.
    Święta Joanno d’Arc, urodzona, by walczyć o wolność Ojczyzny,
    Święta Joanno d’Arc, Wzorze dziewic,
    Święta Joanno d’Arc, Świątynio najdoskonalszej pokory,
    Święta Joanno d’Arc, Wzorze odwagi,
    Święta Joanno d’Arc, Przykładzie siły i wytrwałości,
    Święta Joanno d’Arc, niepokonana Miłośniczko czystości,
    Święta Joanno d’Arc, Zwierciadło cnót wszelakich,
    Święta Joanno d’Arc, odwiedzana przez aniołów i świętych,
    Święta Joanno d’Arc, któraś nawoływała rodaków do wiary i lojalności,
    Święta Joanno d’Arc, trzy razy śmiertelnie ranna,
    Święta Joanno d’Arc, trzy razy cudownie uzdrowiona,
    Święta Joanno d’Arc, odważna Obrończyni swojego kraju,
    Święta Joanno d’Arc, Wzorze doskonałej wierności i miłości,
    Święta Joanno d’Arc, fałszywie oskarżona o skandaliczne przestępstwa,
    Święta Joanno d’Arc, fałszywie oskarżona o herezję i apostazję,
    Święta Joanno d’Arc, fałszywie oskarżona o czary i bałwochwalstwa,
    Święta Joanno d’Arc, podtrzymywana na duchu przez aniołów i świętych,
    Święta Joanno d’Arc, któraś znosiła furię swoich oskarżycieli,
    Święta Joanno d’Arc, któraś wolała upokorzenie i śmierć niż negację prawdy,
    Święta Joanno d’Arc, któraś nawróciła świadków swego męczeństwa,
    Święta Joanno d’Arc, Patronko narodu francuskiego,
    Święta Joanno d’Arc, Patronko młodzieży,
    Święta Joanno d’Arc, Patronko patriotów,
    Święta Joanno d’Arc, Ostojo fałszywie oskarżonych,
    Święta Joanno d’Arc, Opiekunko matek rodzących,
    Święta Joanno d’Arc, nowe Światło Kościoła Wojującego,
    Święta Joanno d’Arc, która nawet po śmierci inspirujesz ludzi do miłości Ojczyzny,
    Święta Joanno d’Arc, która ożywiasz wiarę i odwagę wiernych,
    Święta Joanno d’Arc, której imię jest czczone w niebie i straszne dla piekieł,
    Święta Joanno d’Arc, sławna przez cuda najwspanialsze,
    Święta Joanno d’Arc, która królujesz w chwale,

    Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
    Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
    Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

    V. Módl się za nami Święta Joanno d’Arc.
    R. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

    Módlmy się:
    Błagamy Cię, Panie udziel nam przebaczenia naszych grzechów, a przez wstawiennictwo Świętej Joanny d’Arc, dziewicy i męczennicy, która zawsze jest miłą w Twoich oczach dla jej niezwykłej czystości i heroiczności wszystkich cnót. Amen.

  2. Joanna – to imię znaczy „Jahwe jest łaskawy”!
    Weroniko – już sam tytuł wpisu, zwrócił moją uwagę – „Boża Wojowniczka” … a dlaczego?
    Św. Joanna d’Arc – dla mnie to kobieta o odważnym i mocnym charakterze – uczy jak walczyć w imię słusznej sprawy/Ojczyzna!
    Święta Joanna d’Arc – to też Patronka młodzieży – dobrze wiedzieć/dziękuję!
    Weroniko – mam pytanie – wybrałaś Św. Joannę d’Arc – dlaczego?

    Ps. Wszystkie Joasie, które znam – są miłe i kochane 🙂

  3. Weroniko dziekuje za litanie.
    Irenko, jak to dobrze byc, wsrod tych, ktore znasz 🙂 Tez jestes kochana.
    Gdyby ktoras z Dzielnych byla zainteresowana to chetnie pozycze ksiazke o sw. Joannie.
    Tytul: „Joanna d’Arc”, autor: Mark Twain, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 2015 rok. Ksiazka liczy „tylko” 538 stron 😉

  4. Dziękuję kochane dzielne Siostry 🙂
    Obszerna lektura przed nami jak widzę … 🙂 Na chwałę Bożą. W czerwcu czy w maju się widzimy JP ?
    Irenko, a nawiązując do Twoich pytań, wybór św, Joanny d’Arc jest owocem modlitwy o rozeznanie w tej sprawie. Przygotowywałam materiał o innej Bożej niewieście ( w swoim czasie się ukaże), ale po modlitwach właśnie św. Joanna… Także do Niej się zwracałam, aby poprzez ten wpis była bardziej czczona i aby Panu Bogu została oddana chwała. W swoich osobistych sprawach właściwie od momentu wpisu proszę Ją o wstawiennictwo z wielką nieśmiałością…

  5. Św. Joanna d’Arc umarła mając zaledwie dziewiętnaście lat…
    Gdy czytałam Jej biografię, to przypomina mi się Danuta Helena Siedzikówna ps. „Inka”- młodziutka Dzielna, Niezłomna….

  6. Weroniko jak pieknie, ze piszesz na Boza chwale i oddajesz czesc Swietym i jeszcze zachecasz do tego innych!
    Jak Pan Bog da, to do zobaczenia w maju na Esterze 🙂
    Juz sie nie moge doczekac! 🙂

  7. Weroniko o czułym Sercu – pięknie to napisałaś – zgadzam się – dla mnie to też ważne sprawy: Ojczyzna, patriotyzm, młodzież (ich postawy) itd. Wśród ludzi młodych obserwuję coraz większą świadomość w tym temacie – to cieszy 🙂
    J.P. o wrażliwym Sercu – masz niezłe poczucie humoru/538 stron – może przeczytam 😉 dziękuje za dobre słowo 🙂

  8. Dziękuję kochane, jak Pan pozwoli, to do zobaczenia w maju na Esterze ! 🙂
    A patrząc na historię Estery i św. Joanny d’Arc , to ile oręży Pan Bóg daje Bożym Niewiastom, które mu zawierzyły, bo „Ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą” (Iz 40, 31)”

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

This div height required for enabling the sticky sidebar